تاریخچه شهر چهاردانگه
پیشینه
قدمت این شهر که پیشتر روستا بوده ، بسیار کهن است. به خاطر دیواری که دور تا دور این روستا برای دور ماندن از حمله دزدان و حیوانات بود ، بخش مرکزی به قلعه مشهور بود. قدیمی‌های روستا تا دوره ناصرالدین شاه را به خاطر دارند. این ده به خاطر آب و هوای خنکی که داشت و به خاطر کاریزهای (قنات) پر آب محلی برای پرورش و رشد درخت‌هایی از جمله سیب، گلاب، هلو، شلیل، انجیر، گردو و انار، مناسب بود.
منطقه چهاردانگه قدمتی بالای ۵۰۰ سال دارد. و از کهن‌ترین بناهای آن می‌توان از مسجد جامع شهر چهاردانگه نام برد که در سال ۸۶۴ خورشیدی ساخته و تا به امروز دو بار بازسازی شده است. در ابتدا این بنا چوبی ساخت شده که بعدها برای ترمیم مسجد، از خشت و آجر استفاده شد. هسته اولیه شهر از قلعه چهاردانگه در بافت قدیمی شهر شکل گرفته است که در گذشته یکی از قلعه‌های اربابی جنوبی تهران محسوب می‌شود. بافت داخلی قلعه، دارای کوچه‌های کم‌عرض و پر پیچ و خم و قطعات تفکیکی کاملاً نامنظم است.
در سال‌های اخیر مهاجرت‌های بسیاری به این شهر صورت گرفته‌است. پس از پیگیری‌های مردمی سرانجام در سال ۱۳۷۹ منطقه چهاردانگه با در بر گرفتن روستاهای اطراف خود ، به شهر چهاردانگه تبدیل شد. روستای چهاردانگه در ۱۲ خرداد ۱۳۷۹ خورشیدی به شهر چهاردانگه تبدیل شد. شهرداری آن یک سال بعد در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۸۰ تأسیس شد.
این شهر در ۸ سال جنگ میان ایران و عراق ۲۹۰ شهید به میهن‌مان هدیه داده است.
محله‌ها
منطقه چهاردانگه عبارت است از شهرک حسین آباد، شهرک مطهری، افشین، بهشتی، چهاردانگه، قدس، ناصریه، گلشهر، ماهشهر ،پشمبافی و حسن‌آباد لقمانی. در سال ۱۳۸۴ خورشیدی روستاهای پلائین، عباس‌آباد، مرادآباد، ولی‌آباد، جعفرآباد جنگل، دینارآباد از دهستان چهاردانگه بخش چهاردانگه منتزع شده و به دهستان خلازیر بخش مرکزی شهرستان ری پیوستند.
صنایع
شرکت‌ها و صنایع منطقه چهار دانگه عبارت‌اند از: خودروسازی (ایران‌خودرو دیزل)، شرکت لوله و پروفیل (سدید)، شرکت کیان‌تایر، شرکت لوله و ماشین‌سازی، شرکت بوتان، ماشین آلات، ابزار و محصولات فلزی نساجی و پوشاک، ترابری، انبارداری، تعمیر وسایل نقلیه و عمده‌فروشی، سینجر گاز، رب ستایش، شهرک صنعتی شهر چهاردانگه.
پارک ها و بوستان ها
- پارک افشین (شهرک مطهری)
- پارک فاز ۲*۱ شهدای چهاردانگه (انتهای خیابان شهید باهنر)
- پارک شهدای شهرک گلشهر (میدان شهرک گلشهر جنب خیابان شهدا)
- پارک خرمشهر (اسلام آباد)
- پارک شهدای شهرک ماهشهر (شهرک ماهشهر)
- بوستان قرآن (جنب شهرداری مرکز)
- بوستان لاله (شهرک قدس)
- بوستان شهید علی اصغر سمیعی (شهرک حسین آباد مفرح)
- بوستان بهشت (شهرک گلشهر، انتهای خیابان شهید بهشتی)
- بوستان شهید محمد علیزاده (شهرک حسن آباد لقمانی، کوچه شهید کریمی)
- بوستان شهید حمید خانلری (شهرک حسن آباد لقمانی، کوچه شهید محبوب)
- بوستان نرگس (خیابان شهید رضایی)
- بوستان گلستان سیزدهم (گلستان سیزدهم)
مناطق جنگلی چهاردانگه عبارتست از:
- میرزا کوچک خان (شهرک حسین آباد مفرح)
- ۲۲ بهمن (بلوار شرکت ایران خودرو دیزل)
- ۱۲ فروردین (جنب پست فشار قوی اسلام آباد)
- ۱۳آبان (مابین مصلی و شرکت صنیع کاوه)
اماکن مذهبی
-
احمد ابی طاهر الزاهد (ع) (روستای ناصریه)
-
امامزاده عباس (ع) (چهاردانگه)
شجره طیبه احمد ابی طاهر الزاهد (ع): احمد ابی طاهر الزاهد ابن محمّد العوید ابن علی ابن عبدالله ابن جعفر الثانی ابن عبدالله ابن جعفر الاصغر ابن محمّد بن حنفیه ابن امام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)
شجره طیبه امامزاده عباس (ع): احمد ابوالعبّاس بن عقیل ابوالفضل بن عبدالله ابوطالب بن ابوالقاسم محمّد بن ابوعبدالله عمر بن محمّد السلیق بن ابو محمّد عبدالله بن ابوالحسن محمّد الاکبر بن ابو محمّد حسن بن حسین الاصغر بن عمرالاشرف بن امام سجاد (ع)
آثار باستانی و بناهای تاریخی
این خانه اربابی در یک باغ بزرگ و در قسمت جنوبی شهرک حسین‌آباد مفرح واقع شده است که دارای دو طبقه می‌باشد. و طبق گفته‌های سالمندان آن منطقه در دوره قجرالسلطنه بنا شده است. امروزه در آن کارگران و کشاورزان نیز زندگی می‌کنند.
منبع : سایت ویکی پدیا
سال پنجاه در چهار دانگه زندگی می کردم.پدرم در کارخانه ی لاستیک سازی بی اف گودریچ کار میکرد.من کلاس اول ابتدائی را در مدرسه ای در چهار دانگه درس خواندم اما یادم نمیاد اسم مدرسه چه بود.آقای میرزائی نام ناظم مان بود.از خاطرات آنزمان ،مسیر طولانی بود که از خانه تا مدرسه می پیمودم.در راه،از میان باغ های محصور با دیوارهای گلی عبور میکردم و شترهائی را میدیدم که از عرض جاده های گلی عبور می کردند.کوره های آجر پزی.جوی های آبی که زنان در آن ظرف و رخت می شستند.....خیلی دوست دارم عکس هائی از چهاردانگه ی قدیم در اینترنت ببینم ولی متاسفانه این عکس ها نبودند.